Exit verdiepdingen

Oeps! Dacht ik toch echt dat ik alle dingen heb gehad, maar dat was dus niet zo.
Dat verzuim dient dus goedgemaakt te worden.

Deze cursus van Verdiepdingen vond ik leuk om te doen.
De meeste begrippen kende ik wel, maar wat daar nou echt achter zat was me nooit duidelijk. (Laten we wel wezen: daar had ik natuurlijk moeite voor kunnen doen, me in kunnen VERDIEPEN, maar ja. Andere zaken zijn dan voor mij weer belangrijker).
Ik heb echt veel nieuwe dingen geleerd. Bij elk Ding. En om de opgedane ervaringen niet te laten schieten wordt er wel iets van mezelf gevraagd: kijk af en toe eens terug, oefen en experimenteer. (Zoals ik dat gedurende deze rit ook al moest doen naar de 23 Dingen.)
We doen in onze bibliotheek, denk ik, nog een beetje te weinig met google+ /en de eerder behandelde google-docs. Uiteraard wel pogingen tot, maar het lukt nog niet echt. (En niet alleen bij mij :-) ) Maar...al doende leert men.
Een echte Top-3 zou ik niet kunnen maken, want de verschillende Dingen zijn ieder op hun eigen terrein interessant en belangrijk. Voor mij staan privacy, veiligheid en copy-right wel op een gedeelde belangrijke plaats.
Op jullie site vond ik de kleine video-films zo verduidelijkend. Dat lijkt me ook echt iets voor op onze Kennemerwaard-site en/of de landelijke.
Het moeilijke lijkt me dan weer wel om de juiste dosering daarin te vinden. Zelf vind ik een web-site al gauw te druk, te beweeglijk. maar screencasting scoort hoog bij mij.
Met alles wat ik tot nu toe geleerd heb, voel ik me steeds een beetje sterker staan in deze gedigitaliseerde wereld. Het is goed om, in elk geval, te weten waar de gesprekken over gaan als er termen genoemd worden zoals in deze cursus.
Zelf wil ik het liefst doorgaan met het werken zoals ik dat nu ook doe: MIA zijn, deel uitmaken van een team, meedenken en praten als er nieuwe zaken worden uitgedacht (niet door mij, overigens. Ik ben meer een uitvoerder).
En ja, dan weer wel in afwachting van de volgende stap die we gaan zetten:

Kennemerwaard neemt goed zijn plaats in, in de digitale wereld. Ik vind dat we met z'n allen prima ons best doen om mee te gaan in de vaart der volkeren op het gebied van social media, blogs en wat er nog meer is.
Het zou mooi zijn als we degenen die (nog) niet zo ver zijn op het 'Dingengebied' met z'n allen mediawijs kunnen maken. Er wordt al best wat gedaan voor jongeren en ook voor senioren, maar er is toch echt nog een groep die tot nu toe he-le-maal niets wil weten van alles waar wij ons zo mee bezig houden. En.....er wordt te vaak vanuit gegaan dat iedereen een computer heeft. Dus daar richten we ons dan op. Maar voor de computerlozen? En die zijn er heus. En niet alleen ouderen. Dat merk ik regelmatig als ik dienst heb aan de informatiebalie.
Zou dan toch ouderwets pen-en-papier nog dienst doen om deze groep te bereiken?

Facebook verdiept

Zelf heb ik geen facebookaccount. En eigenlijk wil ik dat graag zo houden.
Ik 'vermaak' me met het facebook van mijn echtgenoot. (Die ik soms help om foto's en dergelijke op zijn pagina te zetten en uit te leggen hoe  een en ander werkt. Ja, ja, ook zonder account kom je veel te weten over fb.)

Facebook kan een kadootje zijn voor een bedrijf als je er goede schrijvers op zet: gratis en snel informatie delen aan veel facebookers.
Wanneer ik in de bibliotheekwereld rondkijk dan valt me op dat er toch niet zo heel veel geliked wordt. Als ik kijk naar ledenaantallen en naar aantallen likers is die verhouding wel wat scheef. Toch hebben de meeste bibliotheken de FB-knop prominent op hun home-page staan.
Als ik lees hoeveel gebruikers facebook heeft, dan krijg ik toch het idee dat dat dan weer geen bibliotheekleden zijn. Nu las ik in de Volkskrant van 6 maart jongstleden dat er een helebook gebruikers van facebook zijn die niet in de gaten hebben dat veel meer mensen hun bericten lezen, foto's zien, dan ze denken. Als dat ook opgaat bij de bibliotheken, dan zijn de cijfers toch niet helemaal te vertrouwen. Toch?

Ik kijk (of liever 'lees') heel graag onze KW-fb-pagina. Vind niet altijd alles even geslaagd wat ik daar zie, maar och, je kunt niet alles hebben (willen we van ons oude imago af, dan moeten we toch geen breiende mevrouwen laten zien, ook al sluit het aan bij een up-to-date-activiteit als warme truiendag. Dat doet me denken aan de vergaderingen van het vroegere NBLC: veel breiende bibliothecaressen. Echt waar. Nou heb ik niets tegen breien, maar......)

Landeljke ontwikkelingen; stand van zaken

Wat leuk om een heleboel geschiedenis op een rijtje te zien in de 'inlezer'van Rob.
Als je al een paar decennia werkzaam bent in de bibliotheek, dan zijn er al flink wat veranderingen langs gekomen.
Van handmatig uitlenen (wie kent nog het detroit of brown-systeem?), via de Karmac-balie -als voorloper van de automatisering- naar de self-service-balies. (om maar eens een Engels-Nederlandse term te gebruiken. :-) )

Alle nieuwe ontwikkelingen komen wel in onze bibliotheekwereld binnen, maar toch meestal niet als eerste.
Veranderen gaat (of liever: ging) niet heel snel.
Een landelijke website is pas vrij laat operationeel geworden. De lange wachttijd is, mijns inziens, goed benut: er is een mooie duidelijke site bedacht die door het merendeel van de bibliotheken wordt gebruikt. (Nou ja, de OBA houdt vast aan haar/zijn eigen identiteit. Amsterdam, hé?)
Het is verrassend om te zien dat, hoewel vaak het 'frame' van de site identiek is voor elke bibliotheek, de inhoud en de links heel gevarieerd zijn. maar toch weer herkenbaar door het gebruik van de huisstijl.
Het is prettig voor de bibliotheekgebruikers dat heel veel dingen on-line kunnen: reserveren, verlengen, lezingenkaartjes bestellen etc.
Jammer vind ik wel dat er zoveel haken-en-ogen zitten aan het 'uitlenen' van e-books. En dan bedoel ik natuurlijke de recentere uitgaven.

De digitale bibliotheek gaat een steeds grotere plaats innemen, maar naar mijn idee zal de fysieke bibliotheek niet verdwijnen.
Digitale informatie kun je ook linken naar samenwerkingspartners, zoals culturele instellingen, de gemeenten etc.

Lokaal sociaal

De afgelopen tijd heb ik veel rondgeneusd op het gebied van de social media.
In mijn woonomgeving zijn heel veel organisaties actief op dit gebied: veel musea, Artis, verenigingen, de gemeente Amsterdam, de politie, Paradiso etc.
(af en toe komt er van de gemeente ook een onderzoek naar het volggedrag van Amsterdammers).
In mijn werkomgeving ben ik niet verder gekomen dan de Scholengemeenschappen in Castricum en nog een paar verenigingen.

In een grijs verleden had ik me zo hier en daar aangemeld, maar ik gun mezelf eigenlijk niet de tijd om berichten te lezen. Hoewel het wel een manier is om op snelle wijze informatie tot je te nemen.

Wat me wel opvalt is dat bibliotheken nou niet echt heel veel volgers hebben. Noch op facebook, noch op twitter.
Zou daar een landelijke campagne op gezet moeten worden?

Op http://bibliotheek.twittergids.nl/ staat Bibliotheek Kennemerwaard op plaats 96 van de 100. We moeten er dus nog wel wat aan doen om te stijgen in de Top 100. :-)

Privacy

Privacy blijft toch een heel gevoelig onderwerp. Soms heb ik het idee dat de jongere generatie (het klinkt wel heel oud als je zo iets zegt) daar veel en veel minder bij stilstaat dan de iets oudere mensen.
Zelf heb ik de afgelopen tijd af en toe eens even gekeken hoe het met mijn en mijn familie's privacy gesteld is.
Mezelf kwam ik tegen op Linkedln (vast nog een 'overblijfsel' van de 23-dingen-cyclus), Schoolbank (toen deze site nog niet zo lang bestond heb ik me aangemeld, maar er verder niets mee gedaan, zodat ik alleen bij basisgegevens kan komen. Af en toe komt er ergens een berichtje binnen dat ik eens op Schoolbank moet gaan kijken. maar dat blijft er dan bij, omdat het me niet echt interesseert. Ik vind het heden veel leuker dan het verleden) en op Geni.com, omdat mijn kind daar bezig was met het maken van een stamboom. En ja, dan kom je mij natuurlijk tegen.
Het verbaast me in de bibliotheek toch wel vaak dat klanten niet eens uitloggen als ze een pc gebruikt hebben.
Als ik dat zie maak ik ze er wel op attent, maar de meesten zeggen schouderophalend dat het niet erg is als anderen kunnen zien welke activiteiten ze hebben ontplooid op het internet etc.
En daar snap ik dan weer niets van, omdat voor mij privacy heel heilig is en ik niet wil dat iedereen alles (nou ja, alles is natuurlijk ook maar betrekkelijk) van mij weet.

Copyright en creative commons

Dit was een Verdiepding waar je onbewust al best veel over weet, doordat je in de loop der jaren met deze zaken wordt geconfronteerd. Al was het soms alleen maar uit artikelen in de pers die over 'plagiaat' spreken.
Toch is het goed om alles eens gestructureerd bij elkaar te zien.
Ik vond dit een interessant item en vond het leuk om over de geschiedenis van het auteursrecht te lezen. Het bestaat al heel lang in verschillenden vormen.

Zelf zou ik het nooit durven om een tekst die niet van mij is door te laten gaan voor eentje die wel van mij is.
Ik zou altijd bang zijn dat zoiets uitkomt.

Van dit Ding heb ik geleerd dat er steeds meer leuke afbeeldingen te vinden zijn op het net.. Althans veel meer dan b.v. twee jaar geleden.
De website van creative commons is handig om dingen te zoeken. Bij dit soort sites is het soms wel verleidelijk om langer aan je pc te blijven zitten dan je eigenlijk had ingepland. Maar ja.....

Pinterest

Wat gebeurt er toch veel in de web-wereld! En wat moeten we ons best doen om alles bij te kunnen benen.
Pinterest vind ik heel interessant.Voor bedrijven, of in ons geval, bibliotheken zijn er best wel mogelijkheden te bedenken.
Je kunt weer eens heel goed laten zien wat er allemaal speelt in de bibliotheek: dat wordt al genoemd in de inlezer van dit onderwerp. Je kunt delen van je collectie laten zien, mooie boekomslagen, tijdschriftenassortiment. Kunst is alleen om daar een pakkende manier voor te bedenken, denk ik. Zodat men geprikkeld wordt om ook fysiek eens een kijkje te nemen in dat spannende bibliotheekgebeuren  :-)
Privé heb ik er niet zoveel mee.