Mediawijsheid

Social media leidt scholier te veel af

Door veelvuldig Twitteren en Facebooken worden middelbare scholieren enorm afgeleid.

Sinds 2007, met de introductie van smartphone en het enorme succes van social media bij pubers, is het aantal kinderen dat blijft zitten of afstroomt naar een lager niveau enorm toegenomen. Dat constateert Justine Pardoen, hoofdredacteur Ouders Online en sinds 2005 gespecialiseerd in mediaopvoeding. Morgen verschijnt haar boek Focus! over “social media als de grote afleider”.
“Pubers groeien door contact met elkaar, het voortdurend in verbinding staan met je vrienden is van levensbelang als je puber bent”, aldus Pardoen. “Zelfs als er ruzie is via social media, zoeken ze die verbondenheid op.” De ervaring van ouders en leraren is duidelijk, zegt de auteur van Focus!. Ouders en leraren zeggen allemaal dat kinderen zich veel minder goed kunnen concentreren en minder huiswerk maken vanwege de afleiding door social media. Pardoen vindt dat die ontwikkeling nog wel nader onderzoek verdient.

“Al ruim twee jaar hoor ik hun zorgen aan over de multitaskende generatie”, meldt de hoofdredacteur van het in 1996 opgestarte Ouders Online. “Ze zien dat kinderen niet veel anders meer doen dan communiceren via social media, maar ook dat ze daardoor minder in staat zijn om zich langdurig te focussen. Op hun schoolwerk bijvoorbeeld, maar ook op een doel voorbij de schoolperiode. Ze gaan vaker voor ‘lekker en leuk’ en minder voor wat goed voor hen is.”

Voor pubers is het gevoel ergens bij te willen horen enorm sterk. “Je eigen identiteit wordt pas wat steviger rond je 16e. Maar tot die tijd kan de pijn die je voelt als je buitengesloten wordt uit de groep waar je bij wilt horen, net zo sterk zijn als hevige  fysieke pijn. Social media bieden bij uitstek de kans om voortdurend in contact te zijn.” Zonder al die Hyvende en Facebookende jongeren waren deze netwerksites ook nooit zo groot geworden.

Morgen begint de Week van de Mediawijsheid. Een week waarin aandacht wordt gevraagd van jongeren, ouders en leerkrachten voor het belang van Mediawijsheid: het weten hoe je gezond omgaat met media, hoe bekijk je media kritisch en hoe benut je de kansen. Dinsdag vindt in het Hilversumse Beeld en Geluid de eerste Nationale Ouderavond plaats.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bovenstaand artikel komt uit de Metro van 22 november jongstleden. Best verontrustend.
Ik ben best benieuwd of er veel gedaan wordt met de komende mediawijsheid week.
We hebben allemaal keurig alle informatie tot ons genomen en wachten nu af of er veel vragen komen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aangezien ik dit bericht al een hele week in concept had staan, kan ik er nu aan toevoegen dat ik persoonlijk in de bibliotheek niets gemerkt heb van de mediawijsheidweek.
Ik vraag me dan toch wel af wat daar de reden van is.

Instagram

De meningen van gebruikers van Instagram zijn nogal verdeeld, zie ik, als ik een beetje rondkijk. Snelheid van delen en gebruiksgemaak scoren hoog bij een aantal gebruikers, weinig professionaliteit met betrekking tot de kwaliteit van de foto's is de klacht van een andere groep gebruikers. Ik heb op dit moment niet de mogelijkheid om dingen zelf uit te proberen (te verdiepen :-) ), dus doe ik het met heel veel leesvoer en zelf nog wat andere informatie erbij halen.

Mijn eigen foto-ervaring begint en eindigt bij Picasa, waar ik heel tevreden over ben.

Ik zou me wel voor kunnens stellen dat de bibliotheek via Instagram foto's kan delen van evenementen, of misschien aantrekkelijke collectie-onderdelen of zo iets.

Crowdsourcing & Crowdfunding

Crowdsourcing / - funding zijn momenteel best wel 'hot', denk ik. Tijdens mijn treinreizen naar mijn werk lees ik 's morgens De Volkskrant en 's avonds op de thuisreis vaak De Metro. (En als ik thuiskomt ligt er dan Het Parool, want ook regionaal willen we bij blijven.) Regelmatig staan er artikelen in over successtories op het gebied van crowdsourcing- en funding. Het fenomeen was dus niet nieuw voor mij. Ik vond het wel leerzaam om langs de verschillende sites te gaan die nu bij de VerdiepDingen genoemd worden.. Het viel me wel op dat bij Word Press een een aantal categorieën niet echt heel erg bijgewerkt waren. Op de valreep zag ik dat Durftevragen (Esther Valent) de Victorine van Schaickprijs heeft gekregen. Kijk, dat zegt iets over het belang van dergelijke dingen, denk ik.

Wel interessant dat een Deense bibliotheek bij de informatie van dit verdiepDing hier ook met een project genoemd wordt. Wat is dat toch met die Denen? Al vanaf het begin dat ik in de bibliotheekwereld terechtgekomen ben, is er regelmatig nieuws geweest over nieuwe dingen die daar vandaan komen. Of elders uit Scandinavië. Iets dergelijks zou bij ons toch ook moeten lukken?

Alleen ......ben ik erg behept met het praktijkhaalbaarheidsvirus. Ik denk dan meteen: wie gaat dat dan doen? Ik ga er vanuit dat er dan best een verschuiving van werkzaamheden zou moeten plaatsvinden.

Google +

Welnu, ik gebruik google als zoekmachine, heb mijn foto's ondergebracht bij Picasa en bezoek soms (op aanraden van) Youtube. Dus google weet me wel te vinden, denk ik.

Nu ik alles heb gelezen over G+ en veel voorbeelden heb gezien is mij nog steeds niet duidelijk geworden wat G+ meer te bieden heeft dan Facebook. (Trouwens best wel interessant om zo'n zoektocht te doen).
Nou, ja, de kringen zijn wel leuk en nuttig, denk ik. Althans voor de bibliotheek. Ik denk dan letterlijk aan het woord 'kring': de leeskringen, b.v.
Het is een geruststelling dat ik nu het plusje achter de namen van Erna en Jan op het KW-blog begrijp. Of tenminste: de herkomst daarvan weet. :-)

Het Google+-item had volgens mij ook naadloos aangesloten bij het onderwerp privacy wat al aan de orde is geweest.
Ik heb besloten dat ik absoluut niet op (nog) meer google-plekken wil zijn.
Het was al zo jammer dat mijn 'oude' Planet-account, waar ik mee begon in Picasa, opeens een google-account moets zijn.
Voor mezelf maak ik geen +-account aan. Mijn gmail-adres gebruik ik alleen bij de cursus en om te kijken of iemand die een picasa-album van mij heeft mogen bekijken, gereageerd heeft.

Content curation

Dat was weer een heleboel lees- en kijkwerk.
Maar wel heel interessant.
Eigenlijk zijn de 'onderdelen' waaruit content curation bestaat gewoon de dingen waar je je als bibliotheekmens altijd al mee bezighield. De bibliotheek heeft toch eigenlijk van oudsher gepretendeerd dé organisatie te zijn waar (verantwoorde) kennis gestructureerd aangeboden wordt?
Voor wat betreft het delen van de informatie is er natuurlijk wel heel wat veranderd (anders zouden we ons nu niet bezighouden met 23 - en VerdiepDingen :-) )

Ik vond het wel grappig toen ik ging surfen op het net, dat ik zag dat er in heel veel landen wel iets te doen is over Content Curation. Het is dus wel iets wat leeft. (Compleet met tool-lijstjes zoals : Google Alerts, Google Reader, Facebook Friend Lists for Better Facebook News Feeds, Twitter Lists, HootSuite , Paper.li, Alltop, Mobile)

Ik heb zowel Scoop-it als Paper.li bekeken, maar was van beide nu niet direct onder de indruk. Zouden de afbeeldingen erin staan omdat er anders teveel tekst in komt wat mensen misschien toch niet lezen? Ik kon ook niet echt ontdekken of daar nu ander nieuws in stond dan je b.v. vindt op de krantenpagina's.
Misschien zijn ze (of één van de twee) wel handig voor b.v. de domeinspecialisten van Kennemerwaard die zoveel mogelijk informatie over hun specifieke domein willen bijhouden en delen?
Hoewel.....ik vind dat Storify misschien beter op zijn plek is in de bibliotheekwereld.

We zijn al best goed bezig geweest (vind ik) door de MyPip die we gebruiken goed te organiseren. (daar zaten alle elementen in: van af het verzamelen tot en met het delen) Dat is toch ook een vorm van Content Curation?

Twitter



Oeps, dat vond ik nog een heel gedoe: het aanmelden bij twitter.( Ben ik een heel eind gevorderd, komt de mededeling dat twitter vol is, of ik het over een poosje nog eens wil proberen. Schiet lekker op.............)

En nog steeds heeft het gebeuren niet mijn totale belangstelling. Althans niet om er zelf heel veel mee te doen. Ik heb een aantal items uitgezocht om te volgen, plus enkele personen. Ik denk niet dat ik zelf heel veel bijdragen ga leveren. (Of krijg ik dan strafpunten? :-) ). Wel ben ik het eens met de stelling dat twitter op marketing en communicatiegebied een heel sterk middel is. Kijk maar naar de talloze volgers op de verschillende items.

Ik denk dat ik een passieve twittergebruiker ben. Ik volg natuurlijk alles wat op de website van Kennemerwaard gepubliceerd word. Maar dat geldt voor meer zaken, zoals de blogs, bijvoorbeeld.

Ik vind dat KW al heel veel doet op twitter-gebied. Misschien kan er in de toekomst een twitterchat plaatsvinden met collega-bibliotheken, zodat men (beter) op de hoogte is van wat er in den lande speelt. Het is jammer als in deze tijd waarin elke organisatie efficiënt met de tijd moet omgaan dezelfde wielen worden uitgevonden.

Privé volg ik dingen met betrekking tot Amsterdam en musea.

Wat Fokke en Sukke hier overkomt, zal mij, denk ik, nooit gebeuren. Er is zo veel meer dan tv kijken. Ha, ha.

Privacy

Als je mij googlet is er niet zoveel te vinden. Zou ik ook niet willen.
Ik heb ooit eens een account aangemaakt voor Linkedin, maar daar niets mee gedaan.
Soms zoek ik daar nog wel eens naar (ex-) collega's. Ik kom alleen uit een tijd waarin al heel veel van hen met (pre-)pensioen zijn gegaan. Levert dus niet heel veel op. :-)

Voor wat betreft de privacy op het net: ik hou heel goed bij als er weer eens berichten verschijnen over nep-sites, die b.v. zich voordoen als ING of banken. Ik ben nog steeds een beetje huiverig als ik soms lees hoe gegevens die strict privé zijn, toch op één of andere manier openbaar blijken te zijn.
Zelf gebruik ik het net eigenlijk alleen maar als ik ergens informatie over wil zoeken. Soms is dat voor een klant die ik niet binnen een bepaalde tijd tijdens de uitleenuren kan helpen. Dan beloof ik dat ik dat 's avonds thuis even verder uitzoek. Maar dan nog probeer ik meestal de informatie te vinden via de sites die we hebben gezet op MyPip.

De bibliotheekgebruikers die ik meemaak tijdens mijn diensten moet ik toch wel vaak wijzen op het feit dat ze goed moeten uitloggen.
Ik sta soms wel verbaasd van het gemak waarmee de gebruikers hun hele hebben en houden aan je meegeven, als bijvoorbeeld, de publieksprinter het niet doet. Dan mogen ze aan 'mijn' inlichtingenburo hun documenten afdrukken. En of dat nu gaat over bankafschriften of aanvragen voor het CWI en dergelijke: men geeft alles door aan mij. Terwijl ik altijd meld dat ze het best zelf even mogen doen aan het buro, omdat het tenslotte om privé dingen gaat. Maar daar schijnt het merendeel van de mensen geen probleem mee te hebben. (Ik dus wel.) Zelf zou ik dat nooit van ze-lang-zal-ze-leven doen.
Misschien heeft dat ook wel te maken met de generatie waar je uit voortkomt: op facebook en twitter, bijvoorbeeld, zetten ook een heleboel mensen heel veel privé-zaken. Ja, en die waren er een aantal jaren geleden nog niet.

Van de 23 dingen doe ik af en toe nog wel wat met het muziekding. Dankzij mijn all-in abonnement van de KPN heb ik gratis Spotify. Daar maak ik dankbaar gebruik van. Ik ben lid van een heel leuk koor in Amsterdam (het www.zeedijkkoor.nl ). De (nieuwe) liedjes die we zingen beluister ik vaak even via Spotify. En da's leuk. (En nuttig, want dat scheelt weer bij de repetities. Toch?) Ook Youtube helpt me daar wel mee.
De 23dingen staan nog steeds onder mijn favorieten op mijn privé-pc en soms kijk ik nog wel eens even terug als ik iets wil weten over bv. het foto-onderdeel of iets anders.

Waar ik nog steeds moeite mee heb is om actief iets te doen met googledocs. Ik zie het voordeel van het gebruik daar wel van in. Maar ik mis de routine om daar goed gebruik van te maken. Bovendien werkt dat, volgens mij, alleen goed als al je collega's waar je mee wilt googledoccen er gebruik van maken.
Dat gebeurt nog niet zoveel in mijn werkomgeving.

De Verdiepdingen

Daar zit ik op een druilerige zondagmiddag in Amsterdam aan mijn pc om te proberen wat wijzer te 

worden omtrent de verdiepdingen. Eerst mijn blog-vaardigheden oppoetsen.

Sinds het afsluiten van de 23 dingen heb ik er niets meer mee gedaan.

Wel lees ik heel regelmatig de blogs van Bibliotheek Kennemerwaard, want ik wil niet dat mij iets ontgaat. :-)

Als het bloggen lukt, ga ik me storten op (een selectie van ) het leesvoer betreffende het eerste verdiepding. De intentie om structureel tijd in te ruimen voor de nieuwe dingen is ruimschoots aanwezig. Alleen voor mij geldt net als voor zovelen: hoe past één en ander in een altijd vol schema?